CO NIECO O MNIE :)

Dzień dobry wszystkim,

Wszystko co rozpoczynamy ma swój początek . Pisanie tego dziennika również jest początkiem więc najpierw się przedstawię. Mam na imię Paulina i jestem studentką drugiego roku pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej. W październiku skończę 21 lat.  Studiuję niestacjonarnie a to też ma swój powód, jestem bardzo aktywną osobą i lubię różnorodność, jednak relacje międzyludzkie są dla mnie niesamowicie istotne. Studiując weekendowo mam czas na pracę rodzinę i przyjaciół. Z mojej perspektywy gdybym studiowała dziennie miałabym mniej czasu. Przy obecnym trybie życia mogę spełniać się w 100 % i wciąż rozwijać swoją wiedzę nabywając przy tym wiele nowych doświadczeń. Szkoła, praca, relacje to dla mnie najistotniejsze aspekty życiowe. Mam również swoje zainteresowania. Lubię czytać książki ( szczególnie kryminały ), jeździć na rowerze, spacerować po lesie oraz miejscach mało uczęszczanych. Spacerując po lesie czuję się spokojna i wyciszona, brak tłumów ludzi, nikt nigdzie nie pędzi czuć wyłącznie spokój złączony z naturą. Można wtedy przemyśleć swoje życie, pomyśleć dokąd prowadzi nas nasza droga życiowa. Aby zrozumieć różnicę tego gdzie lepiej udać się na spacer trzeba tego spróbować, ponieważ inaczej się tego nie zrozumie. Taka aktywność bardzo pomaga zarówno psychicznie jak i fizycznie. Lubię również robić zdjęcia, ponieważ każde zdjęcie przyszłościowo staje się wspomnieniem tego co minęło. Wspomnienia czasem zanikają ale zdjęcia zostają dlatego tak lubię je robić, na zawsze utrwalam ciekawy dla mnie moment. W moim pokoju cała ściana jest zaklejona " wspomnieniami" a druga jest w trakcie tego procesu. Gdy ktoś ja przegląda widzi sporą część mojego życia i ludzi z nim związanych. A ludzie są bardzo ważni, każdy może wnieść nową energię. Przyszłościowo chciałabym pracować w szkole podstawowej stąd tez wziął się wybór kierunku studiów. Wiele dzieci, energii i radości codziennie witających mnie o poranku. Poczucie odpowiedzialności za odpowiednie ukierunkowanie ich, spędzanie czasu z dziećmi w bardzo rozwojowym momencie. Właśnie tam widzę siebie za kilka lat - w szkole. Na ten moment również pracuję w miejscu pełnym ludzi, ponieważ tego właśnie potrzeba mi do szczęścia :) Pisanie tego bloga również będzie dodawać mi szczęścia, mam nadzieję, że wam również! Teraz czekajmy na kolejny wpis. Serdecznie pozdrawiam i życzę cudownego dnia :D